Mijmeringen

Bijna ieder mens wil oud worden, bijna niemand wil het zijn. Dat geldt zeker ook voor mij. Ouderdom komt met gebreken en dat is nooit leuk. Onder het mom van “hoe ouder, hoe gekker” dan toch maar een mijmering (volgens de dikke Van Dale is dat droefgeestig gepeins) over hoe ik zou willen dat het was (gegaan). Het liefst was ik nu veel jonger dan de zeventig jaren die ik nu tel. Niet zo jong dat je (weer) afhankelijk bent van bijvoorbeeld je ouders maar laten we zeggen een jaar of dertig. Een mens is net zo oud als hij/zij zich voelt en dat is voor mij de meeste dagen ongeveer die leeftijd. In ieder geval aan het begin van de dag dan. Aan het eind van de dag ben ik weer gewoon zo oud als ik werkelijk ben. Maar er zijn ook dagen die ik al oud begin. En eerlijk gezegd lijken dat er steeds meer te worden.  Nee, een jaar of dertig is een prima leeftijd. Natuurlijk wel met de kennis en vooral de levenservaring van een zeventig jarige. Dan zou mijn leven er anders uitzien dan het er destijds,