Mijmeringen

Ik was zeker niet van plan de programma’s rond de verkiezingsuitslagen te volgen. Ik lees de uitslag wel de volgende dag in de krant, was mijn redenering . Rond 21:30 uur toch even de live-uitzending van de NPO aangezet. Zie ik daar Wilders een overwinningsspeech houden. Dat kan toch niet waar zijn was mijn eerste gedachte. Het is nog veel te vroeg. De verkiezingsuitslag kan er toch nog niet zijn om deze tijd?! Helaas bleek het geen oefenspeech van Wilders. Zijn partij was echt de grootste geworden. Ik kon en kan het bijna niet geloven. Zeker dat is democratie. Meer dan twee miljoen mensen hebben op zijn partij gestemd. Ik troost mij maar met de gedachte dat een veelvoud hiervan niet op hem gestemd heeft.  Maar ik ben wel enorm teleurgesteld in de grote hoeveelheid Nederlanders die vinden dat Wilders het bij het rechte eind heeft. Die met hem vinden dat bepaalde groepen mensen geen of minder recht op geluk, gezondheid, werk en een woning hebben. Die vinden dat de opwarming van de aarde

Mijn moeder werd op 3 november 1923 in Hoofddorp geboren. Vandaag precies 100 jaar geleden. Eerder, maar wel voor deze dag, schreef ik onderstaande mijmering. Als ik aan mijn moeder denk, dan denk ik aan de vele wandelingen door Groenendaal die wij met de familie maakten, aan het grote pad, het Konijnenpad, de Rhododendron-vijver , aan de Belvédère waar we in de winter met de slee van af roetsjten maar die je eerst moest beklimmen.  Dan denk ik ook aan de fietstochtjes naar Zandvoort, aan de thuis klaargemaakte boterhammen met paardenrookvlees die wij dan in het zand zittend opaten. Ik proef het zand nog tussen mijn boterhammen als ik nu een boterham met paardenrookvlees eet. Ik denk dan ook aan de ranja die wij eerst moesten ingraven om het een beetje koel te kunnen houden. Ik denk dan ook aan die ene keer dat ik als kleine jongen verdwaald was op het strand en door een onbekende bij de politiepost was afgegeven. Ik denk er dan aan hoe blij ik was toen ik haar weer terugzag en de ande