Mijmeringen

Er zijn eigenlijk niets waar ik spijt van heb. Zeker ik heb keuzes gemaakt die ik met de kennis van nu niet meer zou maken maar dat is iets anders. Dat is achteraf ook altijd makkelijk. Niet alle keuzes zijn ook altijd bewust gemaakt. Soms overkwam het je gewoon, vaak wel als gevolg van eerder gemaakte keuzes.  Nergens spijt van dus maar wat zou ik met de kennis van nu dan anders gedaan hebben. In de eerst plaats zou mijn schoolcarrière anders verlopen. Ik zou ervoor zorgen dat ik met een HAVO of VWO diploma op zak aan een HBO opleiding zou kunnen beginnen voordat ik mij op de arbeidsmarkt stortte. Nu heb ik er als puber niet veel van gebakken waardoor ik als volwassene mijn HAVO diploma heb gehaald, ik op mijn 37e mijn HBO bachelor opleiding heb voltooid en op mijn 55e nog aan mijn master ben begonnen. Het volgende wat anders zou gaan is mijn eerste huwelijk. Ik zou niet meer op mijn 19e trouwen maar ook als ik de ware zou hebben ontmoet wachten tot ik wat meer gesetteld zou zijn. De

Gisteren zou mijn vader 104 jaar geworden zijn als hij niet 62 jaar geleden zelf een eind aan zijn leven gemaakt zou hebben. Hij was nog maar 41 jaar en 6 maanden jong. Mijn moeder was 36 toen zij weduwe werd en heeft daarna nooit meer een relatie gehad. Zelf was ik 6 jaar en veel te jong om te begrijpen wat dood zijn is. Ik heb het al eens eerder gezegd dat mijn vader nadrukkelijk in mijn leven aanwezig is geweest door zijn afwezigheid. Snap je het nog. Dat hij er niet voor mij (en mijn broers en zus) was als ik ging sporten, hulp nodig had op school, een diploma kreeg uitgereikt, ging trouwen of zelf vader werd heeft mij erg beziggehouden en heel veel pijn gedaan. Natuurlijk heelt de tijd alle wonden maar de littekens blijven. En net als alle littekens jeuken ook deze van tijd tot tijd. Gisteren was weer zo’n dag dat ik veel aan hem moest denken. Zijn geboortedag meer dan een eeuw geleden.

Polarisatie is het versterken van tegenstellingen tussen partijen of bevolkingsgroepen.  Ik denk dat het op zich niet verkeerd is als er tegenstellingen zijn binnen partijen. Sterker nog, ik denk dat het nodig is om verder te komen, om te evolueren.   Polarisatie wordt vervelend als het binnen een familie of gezin leidt tot discussies in een ruzieachtige sfeer. Dan kan polarisatie een splijtzwam zijn en dat is vervelend voor betrokkenen en zo mogelijk nog vervelender voor de mensen die zich niet actief met de discussie bemoeien.  Discussie over de inhoud is niet verkeerd maar het is wel de toon die de muziek maakt. Discussiëren met stemverheffing en op een manier waarbij je uitstraalt dat alleen jij het bij het juiste eind hebt, roept weerstand bij de ander op. In ieder geval bij mij. Dan gaat het zeker niet lukken mij met argumenten te overtuigen. Als die argumenten dan ook nog eens ongenuanceerd zijn gaan mijn nekharen recht over eind staan. Het doel van discussiëren kan zijn het uit