Vadersdag

Gisteren zou mijn vader 104 jaar geworden zijn als hij niet 62 jaar geleden zelf een eind aan zijn leven gemaakt zou hebben. Hij was nog maar 41 jaar en 6 maanden jong. Mijn moeder was 36 toen zij weduwe werd en heeft daarna nooit meer een relatie gehad. Zelf was ik 6 jaar en veel te jong om te begrijpen wat dood zijn is.

Ik heb het al eens eerder gezegd dat mijn vader nadrukkelijk in mijn leven aanwezig is geweest door zijn afwezigheid. Snap je het nog. Dat hij er niet voor mij (en mijn broers en zus) was als ik ging sporten, hulp nodig had op school, een diploma kreeg uitgereikt, ging trouwen of zelf vader werd heeft mij erg beziggehouden en heel veel pijn gedaan.

Natuurlijk heelt de tijd alle wonden maar de littekens blijven. En net als alle littekens jeuken ook deze van tijd tot tijd. Gisteren was weer zo’n dag dat ik veel aan hem moest denken. Zijn geboortedag meer dan een eeuw geleden.


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Als ik aan mijn moeder denk

Mijn moeder werd op 3 november 1923 in Hoofddorp geboren. Vandaag precies 100 jaar geleden. Eerder, maar wel voor deze dag, schreef ik onderstaande mijmering. Als ik aan mijn moeder denk, dan denk ik aan de vele wandelingen door Groenendaal die wij met de familie maakten, aan het grote pad, het Konijnenpad, de Rhododendron-vijver , aan de Belvédère waar we in de winter met de slee van af roetsjten maar die je eerst moest beklimmen.  Dan denk ik ook aan de fietstochtjes naar Zandvoort, aan de thuis klaargemaakte boterhammen met paardenrookvlees die wij dan in het zand zittend opaten. Ik proef het zand nog tussen mijn boterhammen als ik nu een boterham met paardenrookvlees eet. Ik denk dan ook aan de ranja die wij eerst moesten ingraven om het een beetje koel te kunnen houden. Ik denk dan ook aan die ene keer dat ik als kleine jongen verdwaald was op het strand en door een onbekende bij de politiepost was afgegeven. Ik denk er dan aan hoe blij ik was toen ik haar weer terugzag en de ande
Lees meer»

Kamperen

Het is zondagmorgen vroeg. Wij hebben de zevende nacht doorgebracht in onze caravan op de Beerze Bulten, een kindvriendelijke camping in Overijssel. Buiten is het een graad of 10 en binnen is het niet veel warmer. Mijn lief ligt nog heerlijk te ronken onder het warme dekbed maar ik ben al weer uren wakker en ben uiteindelijk maar uit bed gegaan om te voorkomen dat ik met mijn gedraai ook haar wakker zal maken. Het is een mooie goed onderhouden camping met veel, heel veel speel en spel mogelijkheden voor kinderen. Je mag je auto niet bij de caravan of tent zetten maar die moet buiten het terrein op een parkeerplaats worden achtergelaten. Dat is, vanaf onze plaats, ongeveer 10 minuten lopen maar als je niet zo snel meer bent wellicht het dubbele. Ook het toilethuis is een stukje lopen. Op zich ook niet zo erg maar als je hoge nood hebt en niet zo snel meer bent………. Maar we hebben ons, ondanks de vele regen, prima vermaakt. Het nabijgelegen Ommen is een heel mooi stadje waar ik 60 jaar ge
Lees meer»

Niets geleerd

Ik was zeker niet van plan de programma’s rond de verkiezingsuitslagen te volgen. Ik lees de uitslag wel de volgende dag in de krant, was mijn redenering . Rond 21:30 uur toch even de live-uitzending van de NPO aangezet. Zie ik daar Wilders een overwinningsspeech houden. Dat kan toch niet waar zijn was mijn eerste gedachte. Het is nog veel te vroeg. De verkiezingsuitslag kan er toch nog niet zijn om deze tijd?! Helaas bleek het geen oefenspeech van Wilders. Zijn partij was echt de grootste geworden. Ik kon en kan het bijna niet geloven. Zeker dat is democratie. Meer dan twee miljoen mensen hebben op zijn partij gestemd. Ik troost mij maar met de gedachte dat een veelvoud hiervan niet op hem gestemd heeft.  Maar ik ben wel enorm teleurgesteld in de grote hoeveelheid Nederlanders die vinden dat Wilders het bij het rechte eind heeft. Die met hem vinden dat bepaalde groepen mensen geen of minder recht op geluk, gezondheid, werk en een woning hebben. Die vinden dat de opwarming van de aarde
Lees meer»