Democratie

Van mijn vader weet ik het niet maar mijn moeder stemde steevast op de Anti Revolutionaire Partij (ARP), de eerste politieke partij in Nederland. De ARP had, net als mijn ouders, een sterkte binding met de Gereformeerde Kerk. 

De Christelijke Waarden zijn dan ook van invloed geweest op mijn ontwikkeling. Op zondag naar de kerk, naar Gereformeerde jeugdclubs, Gereformeerde sportverenigingen en een Gereformeerd zangkoor. Dat moet zijn sporen nagelaten hebben.

Nederland was verzuild en men zocht in alles de geloofsgenoten. Begin jaren vijftig werd er bij voorkeur alleen gewinkeld bij mensen die lid waren van dezelfde kerk en ook de levenspartner moest onder die groep gevonden worden. Twee geloven op één kussen, daar slaapt de duivel tussen”.

Vanaf mijn zestiende werd ik rebels. Ik wilde niet meer naar de kerk, tot  verdriet van mijn moeder. Het waren de jaren zestig van de vorige eeuw, de jeugd rebelleerde en de ontzuiling was op gang gekomen. Sindsdien ben ik ook niet heel veel meer in de kerk geweest. Mijns inziens hebben kerk en geloof niets met elkaar te maken, al willen de kerkleiders natuurlijk anders doen geloven. Toch is het zo dat als ik nu terugkijk dat ik denk dat ik er niet slechter van geworden ben.

Ik voelde en voel mij nog steeds een sociaaldemocraat en zocht mijn heil in een ander soort religie, de sociaaldemocratie. De sociaaldemocratie is van oorsprong een parlementair ingestelde variant van de bredere socialistische beweging, die door middel van verkiezingen en hervormingen van het kapitalisme, tot een samenleving met meer gelijkheid wil komen.

Helaas is de samenleving de laatste jaren anders geworden dan in mijn ideaalbeeld. De beoogde “gelijkheid” lijkt verder weg dan ooit. Dat veranderingsproces is al jaren geleden ingezet en lijkt niet meer te stoppen. De zucht naar geld en ander bezit is groot. Niet bij iedereen maar wel bij een aanzienlijk deel van de mensheid. Welvaart en de hoeveelheid geld worden onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hoe meer van het één hoe meer van het ander lijkt er gedacht te worden. De ik-zucht is enorm en de hebzucht wellicht nog groter. Genoeg is niet meer genoeg. De sociale samenhang en solidariteit verdwijnt meer en meer uit de samenleving en het kapitalisme en egoïsme viert hoogtij. Denk hierbij aan de privatisering (lees commercialisering) van de gezondheidszorg, het onderwijs en het openbaar vervoer. Het is er niet per se beter van geworden, wel duurder.  

Binnenkort mogen we weer naar de stembus. Er doen zevenendertig partijen mee aan deze tweede kamer verkiezingen. Los van de uitkomst is Nederland zo langzamerhand onbestuurbaar geworden. Democratie is een groot goed maar zoveel partijen is teveel. Ook dit is deels het gevolg van de ontzuiling. Vroeger stemde je als gelovige op het CDA, luisterde je naar de NCRV en was je vakbond het CNV. Als Socialist stemde je PvdA, luisterde je naar de VARA en was je vakbond het FNV. De liberalen stemden VVD, luisterden naar de AVRO of TROS en waren geen lid van een vakbond. Nu is iedereen de weg kwijt en probeer dan maar eens een meerderheid te vinden om slagvaardig te regeren als we alleen nog maar splinterpartijtjes hebben. 

Ik zeg niet dat het verzuild denken beter was. Maar het was wel overzichtelijker. Ik wil niet terug naar hoe het was maar ik geloof wel dat het anders moet. Ik ben voor het twee of drie partijenstelsel. Dan wordt regeren weer mogelijk zonder dat je een jaar moet formeren, consessies moet doen en moet polderen. 

Vijftig plussers, dierenvrienden, mensen met niet Nederlandse roots, wereldverbeteraars, pacifisten, groendenkenden of welke meer- of minderheid dan ook moeten zich toch kunnen vinden in of een liberale partij, of een partij denkend en handelend vanuit een religieuze overtuiging, of een sociaaldemocratische partij. Ook nu is er geen enkele partij die al mijn idealen wil realiseren. Dat zal voor de meeste stemgerechtigden gelden. 

Zolang er meer dan dertig partijen vertegenwoordigd zijn zal er wel geen meerderheid te vinden zijn voor mijn idee. Misschien moet ik een politieke partij oprichten met als enige doel.............