Tweeduizenéénentwintig

Vandaag is het vijftig jaar geleden dat ik voor het eerst trouwde. Een halve eeuw geleden dus. Waar blijft de tijd. Tweeduizendéénentwintig is ook het haar waarin mijn kinderen zevenenveertig en drieënveertig zijn geworden en ik al weer zes jaar van mijn (pre-)pensioen aan het genieten ben.

Dat klinkt allemaal alsof ik heel oud ben maar Metusalem is oud zou mijn moeder gezegd hebben. Metusalem werd volgens de Hebreeuwse bijbel negenhonderdnegenenzestig jaar oud. In dat perspectief ben ik nog piepjong en liggen er nog heel veel jaren voor mij.

Hoe het ook zij er is weer een jaar voorbij. Belangrijker nog is dat er weer een jaar voor ons ligt. Dat hoop ik althans. Het jaar waarin ik zeventig hoop te worden. Het jaar ook waarin we Covid-19 hopelijk kunnen beheersen en het oude normaal weer van stal gehaald kan worden. 

Als dat laatste bewaarheid wordt kunnen we misschien mijn zeventigste geboortedag groots vieren. Met een barbecue voor familie en vrienden zoals wij die in het pré-Corona tijdperk een aantal jaren hebben gegeven. Daarbij is voor mij het weerzien met alle mensen die mij lief zijn belangrijker dan het eten.

In het nieuwe jaar zal mijn partner vanaf de verjaardag van mijn oudste broer ook “van Drees gaan trekken”. De mensen die te jong zijn om te weten waar dit voor staat moeten het maar even googelen.

Verder hoop ik we het aankomende jaar weer met het Hemelummer groepje muziek kunnen maken. Dat we weer wekelijks een paar uur bij elkaar kunnen komen en misschien  zelfs wel een aantal keren onze creaturen ten gehore kunnen brengen aan een klein publiek. Dat ik weer samen met mijn broer en mijn zus muziek kan maken zonder dat we rekening moeten houden met allerlei beperkende maatregelen. Dat het een muzikaal jaar mag worden.

We hebben plannen genoeg voor het nieuwe jaar. Geen gekke grootse plannen maar gewoon bescheiden plannetjes. Bovenaan van het lijstje staat genieten. Genieten van elkaar, van de kinderen, de kleinkinderen en alle lieve mensen om ons heen. Genieten ook van het huis, van de tuin en van de plannen die we hebben om het leven in en om het huis nog aangenamer en leuker te maken dan dat het al is. Genieten van de prachtige omgeving waarin wij mogen wonen. De rust en de ruimte. Fietsend genieten van de altijd veranderende prachtige wolkenluchten en vergezichten. Het verveeld mij nooit.

Hoewel we daar niet altijd over gaan is het plan om gezond te blijven een niet onbelangrijk plan. Om met volle teugen van het leven te kunnen genieten is gezondheid een redelijk essentiële voorwaarde. 

Ik wens dat ook iedereen die dit leest toe. Een goede gezondheid en veel leuke ervaringen in het nieuwe jaar. Die wens is natuurlijk ook voor de mensen die dit niet lezen…