Hermandad (4)

Na de periode aan het opleidingsposthuis werd ik op een dienstgroep aan het politiebureau Leidseplein geplaatst. Ook daar werd ik in mijn eerste periode aan een mentor gekoppeld. Er waren 8 dienstgroepen. Op een dienstgroep zaten in die tijd ongeveer 10 of 12 politie-collega’s, de vrouwen waren in die tijd nog sterk ondervertegenwoordigd. Op mijn dienstgroep was slechts een vrouw werkzaam. Later, in de tweede helft van de jaren zeventig zou dit aantal vrouwen langzaamaan veranderen.

Het verzorgingsgebied van het bureau Leidseplein was divers. Het leukst vond ik zelf de uitgaansgebieden rond het Leidseplein en het Rembrandtplein, maar ook een belangrijk deel van de Jordaan behoorde tot ons gebied net als de Kinkerbuurt, de Vondelparkbuurt en delen van de Amsterdamse grachten, het oude stadhuis, het Rokin, de Overtoomse buurt.

Mijn eerste opdracht was het inventariseren van de bloembakken op de openbare weg in de Jordaan. Begin jaren 70 van de vorige eeuw was het parkeren in de meest smalle straatjes in de Jordaan een kwelling voor zowel ondernemers als bewoners. Om de weg voor hun nering (of woning) vrij te houden van geparkeerde auto's, plaatsten zij bloembakken, veelal in de vorm van oliedrums met beton erin, op de openbare weg. Zo bleef de ruimte vóór de winkel of werkplaats vrij van voertuigen en zichtbaar voor potentiële klanten. Het plaatsen van de bloembakken was natuurlijk illegaal, maar deze burgerlijke ongehoorzaamheid werd door de gemeente (kennelijk) getolereerd. Nadat ik mijn bevindingen in een rapport had vastgelegd is het rapport, ergens in een onbekende la verdwenen, waar het waarschijnlijk nu nog ligt. Met andere woorden, er is niets mee gedaan maar ondertussen is het parkeren in de Jordaan wel goed geregeld, daar betalen bezoekers, bewoners en ondernemers tegenwoordig een flinke prijs voor.

Het leukste was natuurlijk het surveilleren in een herkenbare politieauto, destijds in Amsterdam werd een VW-kever daarvoor gebruikt. De door de Centrale Meldkamer gegeven opdrachten werden door óns’ afgehandeld. Nu worden deze opdrachten ‘Noodhulp’ genoemd. Het betreft het afhandelen van zaken, die niet uitgesteld kunnen worden en dus in meer of mindere mate spoedeisend zijn. Dat spoedeisende moet je wel wat relativeren, want ook het foutparkeren kon daar onder vallen als het overige verkeer ernstig werd gehinderd. Verder betrof het veelal inbraken, diefstallen al dan niet op heterdaad, overvallen, vechtpartijen, mishandelingen, burenruzies / echtelijke ruzies die uit de hand dreigden te lopen, schiet- en steekpartijen, aantreffen overleden personen en van alles wat je verder maar zou kunnen bedenken.

Het werkaanbod was ook in de jaren 70 van de vorige eeuw meer dan we met mankracht aankonden. Elk jaar werd er tijdens de Nieuwjaarsbijeenkomst de personele bezetting benoemd die steevast te gering was. Eigenlijk is er niet veel veranderd in 50-60 jaar tijd. Als ik toentertijd per incident betaald zou zijn, dan had ik niet tot mijn pensioen hoeven te blijven werken. Rijk mee kunnen worden! Een aantal bijzondere, leuke en of minder leuke incidenten, zal ik mij altijd blijven herinneren. Voor een volgende keer zal ik er een aantal proberen te beschrijven. Nu alvast een voorproefje:

Tijdens de surveillance werden wij door de centrale meldkamer gestuurd naar een adres in de 3^e Helmersstraat. Daar had een jong stel een woning toegewezen gekregen en ze waren druk met het opknappen ervan. Bij het schilderen van het houtwerk kregen zij onderling ruzie. Of het over de kleur of de dekkingsgraad ging, dat weet ik niet maar, maar wat ik wel weet is dat het totaal uit de hand liep. De man was het zo zat dat hij de pot terpentinehoudende verf over het hoofd van zijn vrouwelijke partner leeggooide. Na zijn daad is hij er vandoor gegaan en heeft hij haar in complete ontreddering achtergelaten. Samen met mijn collega heb ik de vrouw geholpen de verf zo goed en kwaad als het ging uit haar zeer lange haren te verwijderen. Voorwaar geen eenvoudige opgave. Uiteindelijk is zij door een professional aanzienlijk gekortwiekt. Ik weet niet of het tussen de man en vrouw weer goedgekomen is.