Nooit meer

De gedachte dat iets nooit meer zal gebeuren is een vreemde gedachte. Zelf zeg ik altijd dat je nooit nooit moet zeggen. Toch zijn er gebeurtenissen die, in mijn leven, nooit meer zullen gebeuren.

Welke gebeurtenissen dat dan zijn? Teveel om op te noemen. Ik noem er een paar. Ik zal nooit meer een halve marathon lopen, nooit meer een kilometer zwemmen of een andere fysieke inspanning van formaat leveren. Ik kan mijn vader en moeder nooit meer iets vragen. Ik zal nooit meer vader worden en ik hoef ook nooit meer betaald werk te verrichten. Zo zijn er tal van zaken die ik nooit meer zal doen. 

Er zijn ook zaken die misschien nog wel zouden kunnen, maar die ik nooit meer wil laten gebeuren. Ik wil nooit meer verhuizen, nooit meer trouwen, nooit meer ergens spijt van hebben, nooit meer ruziën over wat dan ook. Ook wil ik me nooit meer druk maken over wat er in de wereld om mij heen allemaal mis gaat. Als de mensheid zichzelf wil vernietigen, mijn zegen heeft ze. 

Ik zal dit allemaal moeten accepteren. Het één is erger dan het ander. Het meeste kan ik moeiteloos accepteren maar er zijn zaken die verdrietig zijn. Een van die zaken is dat ik waarschijnlijk nooit meer samen met mijn twee broers en zus in één ruimte zal verblijven. Dat heeft oorzaken die buiten mijzelf liggen en die kun je het beste loslaten. 

Maar ik blijf zeggen: “zeg nooit nooit”.



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dagig

Vandaag, zondag 1 september 2024, is het precies 26298 dagen geleden dat ik op een zolderkamertje aan de Zandvoortselaan in Heemstede werd geboren. In die tijd deed de huisarts de bevalling.  Het was dr. Van Lier die mijn moeder bevrijdde van een achtponder. Midden in de nacht, om 02:05 uur om precies te zijn zag ik het levenslicht. Dat zien is natuurlijk onzin want een pasgeborene ziet niet zoveel en in de nacht al helemaal niet.  Die tijd was een indicatie want digitale klokken waren er nog  niet. Het was waarschijnlijk  02:05 uur toen Van Lier na gedane arbeid op zijn horloge keek en of dat echt gelijk liep is maar de vraag. Ik was de tweede in het gezin. Drie en een half jaar daarvoor was mijn oudere broer geboren. Mijn ouders woonden in bij mijn grootmoeder. Zo relatief kort na de tweede wereldoorlog was er (ook al) woningnood. Om een eigen huisje te krijgen moest je ook toen geduld hebben, veel geduld.  Misschien heeft het geholpen dat ik op de wereld kwam...
Lees meer»

Honderd (vragen)

Het is zondag 1 september 2052 en mijn honderdste geboortedag. Mijn kiezen doen dan naar alle waarschijnlijkheid al lang geen zeer meer en de kinderen zijn al behoorlijk op leeftijd. Zelfs het jongste kleinkind wordt over een paar maanden al weer dertig jaar! Waar blijft de tijd.   En zijn er ook achterkleinkinderen?    De kans dat er nog nazaten bij zijn gekomen met mijn achternaam is gering. Ik heb naar één kleinkind met mijn achternaam en dat is een vrouw. Zij zal nu ook al weer tegen    de veertig zijn dus als zij kinderen wil en kan krijgen moet er toch al wel over nagedacht zijn. Anno 2052 is het al heel veel jaren mogelijk om de kinderen de naam van de vrouw te geven dus het zou kunnen maar ik acht de kans niet echt groot dat die keus gemaakt is. Ik ben nieuwsgierig van aard en dus zou ik willen weten hoe het met iedereen gaat. Zijn ze er nog allemaal en zijn ze ook nog redelijk gezond? Zijn ze gelukkig en hebben ze, voorzover ze nog niet van Drees trekke...
Lees meer»

Vakantie

Voor de meeste mensen is vakantie gewoon even nietsdoen. Even alle werkgerelateerde zaken opzij zetten voor een paar weken rust. Niet (teveel) aan het werk denken en wat er allemaal nog moet gebeuren. Gewoon even niets. Hoe die vakantie dan wordt ingevuld is voor iedereen anders. De één blijft gewoon lekker thuis, de ander moet er echt op uit om het vakantiegevoel te krijgen. De mensen die lekker thuis blijven doen gewoon even helemaal niets, gaan misschien af en toe een dagje weg of gaan achterstallig onderhoud aan huis en tuin wegwerken. Zij die er op uit gaan willen ook weer allemaal iets anders. Lekker bruinbakken aan een zonnig strand, volledig verzorgd met een hapje en drankje. De ander wil een avonturenreis of een stedentrip. Lopend naar Santiago de Compostella of op de fiets naar Verweggistan. Misschien zelfs een korte wereldreis of op familiebezoek in een ver land of ander continent. Er zijn zeker veel meer mogelijkheden om je vakantie in te vullen maar waar het mij om gaat is...
Lees meer»