Zweven

Zweven

Ik ben in hart en nieren socialist. Anno 2025 een gewaagde uitspraak want erg populair is het socialisme niet meer in het sterk geïndividualiseerde Nederland (en Europa). Er zijn in Nederland nog maar weinig politieke partijen die je, in mijn ogen, socialistisch kunt noemen. 

Alleen de Socialistische Partij (SP) heeft nog veel van deze idealen in haar partijprogramma opgenomen. Maar die partij is zo klein dat zij niets in te brengen heeft tegen het geweld van de grote partijen.

Ik ben ook voorstander van het aanzienlijk verhogen van de kiesdrempel. Het liefst zo hoog dat je tenminste 10 of 15 zetels moet verwerven om in de 2e kamer te mogen plaatsnemen. Dan komt de SP, net als heel veel andere partijen, niet meer terug in de tweede kamer.

In de jaren 70/80 van de vorige eeuw ben ik lid geweest van de Partij van de Arbeid (PvdA). Omdat ik mij daar niet meer in herkende heb ik op enig moment mijn lidmaatschap opgezegd. Jaren later ben ik lid geworden van Groen Links (GL) en nu zij samenwerken dus weer terug bij de PvdA. 

Ik vind het socialisme in deze partij ver te zoeken maar het is een partij die aanzienlijk groter is dan de SP en dus (mogelijk) meer in te brengen heeft dan de te kleine SP. 

Het partijprogramma van de PvdA/GL komt, na dat van de SP,  het meest overeen met mijn ideeën over hoe een samenleving er uit zou moeten zien.  

Het liefste zou ik dan ook SP stemmen. Het is de enige partij die, net als ik, tegen het ophogen van het defensiebudget naar de NAVO-norm is ten koste van onderwijs en de gezondheidszorg.  Maar zoals gezegd heeft deze partij niets in te brengen dus overweeg ik toch mijn stem aan PvdA/GL te geven in de hoop dat zij op enig moment toch ook weer kiezen voor de mens en dus voor zorg en onderwijs en niet voor belachelijk hoge uitgaven aan defensie. 

Het leven is keuzes maken. En dat is niet altijd makkelijk.