Kangoeroewonen

Op 24 april 2015 kochten wij onze huidige woning. Op 26 juni 2015 was de overdracht bij de notaris. Wij kochten de enigszins vervallen boerderij om daar samen met de zoon (Steffen) en schoondochter (Maaike) van Heidi te gaan “Kangoeroewonen”.

Een kangoeroewoning is een huis waar meerdere gezinnen onder één dak wonen. De gezinnen delen (vaak) dezelfde voordeur, maar het duidelijk gescheiden leefruimtes die via de binnenkant te bereiken zijn.

Ruim een jaar zijn wij op zoek geweest. Nadat wij ons huis in Zaandam hadden verkocht zijn wij in onze vakantiewoning in Oudemirdum gaan wonen. De meeste spullen die wij niet nodig hadden (meubilair etc) gingen in de opslag. Steffen en Maaike woonden in Heerenveen. De woning waar zij in woonden zou binnen afzienbare tijd gesloopt worden. Er was dus wel sprake van enige druk, al hebben we dat nooit zo gevoeld.

Een huis bewonen met meerdere mensen is ingewikkeld. Ieder individu heeft zo zijn/haar eigen wensen, verlangens en het moest natuurlijk ook geschikt of geschikt te maken zijn voor dubbele bewoning. Daarnaast moest het betaalbaar zijn en het liefst ook niet te ver van voorzieningen zoals winkels en zorg.

Veel van wat de revue gepasseerd heeft was ongeschikt, te duur, te klein, te bouwvallig, vol met asbest, dubbele bewoning niet mogelijk en wat al niet meer. 

Alles wat er te koop stond op Funda werd regelmatig bekeken. Op een vrijdagmorgen rond een uur of zes zag ik een (woon-)boerderij in Elahuizen die het verder onderzoeken zeker de moeite waard was. Eerst de andere potentiële medebewoners geattendeerd op de boerderij. Alle vier waren we voorzichtig enthousiast. Zou dit dan eindelijk.......

Rond 09.00 uur de verkopende makelaar gebeld en dezelfde dag om een uur of twee konden we de boerderij bekijken. Steffen zat voor zijn werk in het midden van het land maar de drie andere potentiële bewoners zijn gaan kijken en waren gematigd enthousiast. Je hoefde geen bouwkundige te zijn om te zien dat het dak aan vernieuwing toe was en hoe zat het met het vierkant waar het dak op rust ?Steffen is na zijn werk even gaan kijken en heeft zich door een buurman laten informeren, voorzover dat kon natuurlijk.

Omdat we wat zekerheid wilden over de staat van het dak en alles wat er bij kwam zijn we samen met een aannemer nog een keer de boerderij gaan kijken. Nadat hij had aangegeven dat het vervangen van het dak binnen het (door de verkoop van het huis in Zaandam) beschikbare budget zou kunnen, hebben we besloten te bieden op  de boerderij.

Een lang verhaal kort, vrijdags gekeken, maandags met de aannemer nog een keer gekeken en dinsdags gekocht.

Op vrijdag 26 juni 2015 de overdracht. Steffen en Maaike zijn nog dezelfde dag verhuisd. Dit om te voorkomen dat zij dubbele woonlasten zouden hebben. Wij hebben ons deel eerst wat schoongemaakt, gewit en geschilderd en zijn 14 dagen later op 17 juli 2015 verhuisd, de sterfdag van een zeer goede vriend.

Het samenwonen was begonnen. Het Kangoeroewonen was begonnen. Het opknappen van de boerderij was begonnen.

Wilden we dakpannen of geïsoleerde dakpanplaten?  Moesten er dakramen in komen en zo ja waar dan? Uiteindelijk werd gekozen voor dakpanplaten en zolang niet duidelijk was waar de kamers (boven) zouden komen zouden er geen dakramen ingemaakt worden. 

Het begon met het zoeken naar een aannemer die het kon doen voor een prijs die wij konden betalen. Dat was een hele opgave, ook omdat afspraken maken met het aannemersgilde niet altijd makkelijk bleek. De één oogde te nonchalant, de ander te onbetrouwbaar, een derde wilde geen dakpan-platen plaatsen (daar leefde alleen het vee onder) en een vierde kwam gewoon niet opdagen. Uiteindelijk iemand gevonden die het wel wilde doen maar..... nog voor hij goed en wel was begonnen ging een ander bedrijf van hem failliet en sloeg bij ons de twijfel toe.

Het werd uiteindelijk de aannemer die ons voor de koop had geïnformeerd over de staat van het dak en de kosten die dat met zich mee zou brengen. Zijn eerdere inschatting over de kosten die deze klus met zich mee zou brengen bleek niet heel nauwkeurig. Hij zat er ongeveer 40.000 Euro naast en niet in ons voordeel.

Uiteindelijk is het project dak goed en naar tevredenheid uitgevoerd. Een aantal weken waren we min of meer dakloos. Wij woonden in een huis waarvan het dak in delen werd vervangen en dat leverde op dagen met regen en storm de nodige stress op (bij mij).

De vorige eigenaar nam voor de afvoer van regenwater genoegen met twee regenpijpen, waarvan er één op het riool was aangesloten en één gewoon in de grond verdween. Dat vonden wij met bijna 700m2 dak wel wat weinig. Daarom onder het nieuwe dak een nieuwe dakgoot met acht regenpijpen die niet meer op het riool of gewoon in de grond hun regenwater loosden maar een heel nieuw gescheiden systeem waarvan verreweg de meeste meters onzichtbaar onder de grond zijn verdwenen. 

In de jaren die volgden is er ook heel veel gebeurd. In het voorhuis is de hele bovenverdieping vervangen en zijn de dakramen op de juiste plek gekomen. Het is snel opgeschreven maar het is veel, heel veel werk geweest dat grotendeels door Steffen en Maaike zelf is uitgevoerd. 

Het achterhuis is nagenoeg geheel vernieuwd. Begonnen is met een andere achtergevel met een fatsoenlijke ingang, openslaande deuren en ramen die open konden. Bij de indeling is rekening gehouden met het daarop volgende project, het slopen en na (inpandige) fundering opnieuw opbouwen van het achterhuis. Dit project is door dezelfde aannemer uitgevoegd die ook de achtergevel had vervangen. 

Ook dit project is naar tevredenheid uitgevoerd al blijven er altijd wensen......

Ook buiten moest het nodige worden ondernomen. Zo moesten er meerdere grote oude bomen worden omgehakt, moest het erf flink worden opgehoogd en moest daardoor ook de voortuin flink worden aangepakt. Dan weet je weer dat het geen rijtjeshuis is en dat er heel veel vrachtauto's vol zand, aarde en  frees-asfalt voor nodig zijn.

Tussen de bedrijven door speelde er in de familie ook nog het nodige. Dat had ook zijn invloed op de vier bewoners van de Kangoeroe-woning. Fundamentele verschillen van inzicht heeft een aantal keren flinke ruzies tot gevolg gehad. Uiteindelijk werden de problemen steeds uitgesproken maar in die periode heb ik zeker getwijfeld of deze woonvorm voor ons de juiste was.   

Hoewel er ook nu nog grote verschillen van inzicht op tal van onderwerpen bestaat tussen de bewoners (tussen mij en de anderen) heeft de komst van Welmoed, dochter van Maaike en Steffen, (kado-)kleindochter van Heidi en Ruud zonder twijfel veel in positieve zin veranderd. In de "kwesties" binnen de familie lijkt het of alle betrokkenen milder zijn geworden en is en wordt er voorzichtig weer meer gesproken. Dat is goed en heeft veel spanning weggenomen.

Er moet nog veel gebeuren. Een huis als het onze is nooit af. Mijn wensen op dat gebied heb ik eerder beschreven in de blog wensen. Er zijn af en toe nog ergernissen. Dat is bijna onvermijdelijk als je met anderen samen onder één dak woont. In gesprek blijven, naar de ander luisteren, inleven, overleggen en elkaar serieus nemen is absoluut noodzakelijk als je kiest voor een woonvorm als de onze. Dat is ook waar het volgens mij nog beter kan, waar het altijd beter kan. Dat is dan ook iets waar ikzelf scherp op moet blijven.

Kijk voor het resultaat op onze website. Klik hier.