Dagig

Vandaag, zondag 1 september 2024, is het precies 26298 dagen geleden dat ik op een zolderkamertje aan de Zandvoortselaan in Heemstede werd geboren. In die tijd deed de huisarts de bevalling. 

Het was dr. Van Lier die mijn moeder bevrijdde van een achtponder. Midden in de nacht, om 02:05 uur om precies te zijn zag ik het levenslicht. Dat zien is natuurlijk onzin want een pasgeborene ziet niet zoveel en in de nacht al helemaal niet. 

Die tijd was een indicatie want digitale klokken waren er nog niet. Het was waarschijnlijk  02:05 uur toen Van Lier na gedane arbeid op zijn horloge keek en of dat echt gelijk liep is maar de vraag.

Ik was de tweede in het gezin. Drie en een half jaar daarvoor was mijn oudere broer geboren. Mijn ouders woonden in bij mijn grootmoeder. Zo relatief kort na de tweede wereldoorlog was er (ook al) woningnood. Om een eigen huisje te krijgen moest je ook toen geduld hebben, veel geduld. 

Misschien heeft het geholpen dat ik op de wereld kwam. Ongeveer twee weken na mijn geboorte kregen mijn ouders een eigen huis. Een eigen huis was toen niet wat je nu zou verwachten. Het was het bovenste deel van een duplexwoning. Woonkamer, twee slaapkamers, een  zolder en een toilet. Alles bij elkaar misschien dertig vierkante meter. Een tiny house dus, al moest ook die term nog worden uitgevonden. 

Terugkijkend op de 26298 dagen kan ik zeggen dat verreweg de meeste dagen goede dagen zijn geweest. Dagen waaraan ik met plezier terugdenk. Natuurlijk zijn er ook mindere dagen geweest maar die vergeten we gewoon. 

Dan nog even over dagig. Je bent dagig als je een veelvoud van 1000 dagen oud bent geworden. Aangezien dat maar krap eens in de drie jaar plaatsvindt, is dit bijzonderder dan jarig zijn. Op dinsdag 4 augustus 2026 ben ik 27.000 dagen en in die rekenmethode ben ik dan dagig en hoop ik 27 te worden. Klinkt goed toch?